مدل نتورکینگ خودم رو براتون بذارم، شاید مفید واقع شد.
امروز دعوت شدم روی لینکدین برای Happy Hour یک سازمانی.
۱. اول از صفحهٔ زوم عکس گرفتم که اسم و شکل و شمایل کسی یادم نره!
۲. بعد یه نوت کوچیک بغل صفحه باز کردم هر کس چیز جالبی گفت اونجا بنویسم (این اول نوته، بعدن خیلی اضافه تر کردم بهش).
۳. فردا توی لینکدین این عزیزان رو اد می‌کنم و به هر کدوم با درخواست ادم یه پیام کوتاه میدم یه چیزی هم که خودم امروز گفتم (گفتم لباس هاواییایی تنمه) و هم اون شخص گفت (مثلا سگ خیلی دوست داره) رو در پیامم میگنجونم که اون شخص هم یه تصویر ذهنی از من داشته باشه.
۴. در طول هفتهای آینده پستهایی رو که این ها رو لینکدین میذارن رو لایک خواهم کرد و یا زیرشون پیام مینویسم که دیگه حتما یادشون بمونم! هر کمک دیگری هم از دستم بر بیاد براشون می‌کنم.
۵. حالا دیگه این میشه نهالی که خود به خود رشد خواهد کرد و هر وقت لازم شد میوهٔ شیرینی میشه ازش چید.
۶. همهٔ این کارها رو با اتیتود کنجکاوی و دوستیابی انجام میدم، که خودم هم خوشحال باشم، و یادم هم بمونه ادم‌ها چقدر تک تکشون جالبن و متفاوتن!
