دوستان این یکی از بهترین درس‌های زندگی و کاریست که از قضا همین اخیرا من یادش گرفتم.
اگر کاری ارزش انجام شدن رو داره، ارزش ضعیف انجام شدن رو هم داره!!
ما این اصل رو در اقتصاد و دخل و خرج روزمره بدیهی می‌دونیم؛ مثلا هیچ‌کس صفر دلار رو به ده دلار ترجیح نمی‌ده، که چون مثلا صد دلار گیرش نمیاد!
ولی در انجام کارهای خودمون، در سر کار حرف زدن، در ورزش کردن، در سالم زندگی کردن، این اصل بدیهی یادمون می‌ره!
چند بار شده که - خود من! - خودمون رو منصرف کنیم از انجام کاری چون مثلا بعدتر می‌تونیم بهتر انجامش بدیم (مثلا!): - «حالا وقتی زبونم بهتر شد...» - «حالا وقتی کفش دو خریدم!» - «حالا وقتی حالم جا بود!» - «حالا وقتی شب خوب خوابیده بودم!»
در واقع صفر رو به ده ترجیح می‌دیم چون حالا مثلا صد نیست!
نذاریم Perfectionism و شاید هم اداش عصایی بشه که خودمون رو گول بزنیم از انجام کارهایی که حتی ضعیف انجام دادنشون هم خیلی بهتره از انجام ندادنشون!!
۵ دقیقه هم بدویم بهتر از هیچه!!!
موفق باشید!
