میخواستم یک درس دیگر رو که یاد گرفتم با شما شِر کنم.
همونقدر که گذشتمون ما رو میسازه، ما هم گذشتمون رو میسازیم؛ مثل این عکس.
اتفاقا، بر خلاف پروسه اولی که بزرگترین ارکانش در کنترل ما نیستن (این که کجا به دنیا اومدیم؛ پدر و مادرمون کی بودن؛ فرهنگمون چی بوده)، پروسه دومی بیشتر در کنترل ماست.
در سر کار هم صدق میکنه این؛ به خصوص ماهایی که از فرهنگ دیگه میایم، با «لنز» خودمون میایم. اگر از رفتار یا گفتاری ناراحت شدیم، قبل از اینکه عکسالعمل ناخودآگاه نشون بدیم، لنزمون رو چک کنیم. لنزمون رو میتونیم حتی در طول زمان عوض کنیم.
خیلی وقتها راحتتره که لنزمون رو عوض کنیم، تا اینکه همکاران یا دنیا رو عوض کنیم.
ممنونتون.
Comments