برای سوال‌های از قبیل «می‌شه درخواست اضافه حقوق بدم؟»، یا «می‌شه تاریخ شروع کار جدیدم رو عقب بندازم؟»، یا «می‌شه درخواست ترفیع بدم؟»، باید به چند نکته توجه کنیم تا قدرت مذاکره‌مون رو بالاتر ببریم.
—————
یک. دانستن دقیق هدف.
در هر نوع مذاکره‌ای، قبل از شروع مذاکره، باید بدونیم هدفمون دقیقا چی هست. مثلاً دقیقا چقدر خواست اضافه حقوق می‌خواهیم بدیم؟ یا دقیقا چند روز دیرتر می‌خواهیم کار جدیدمون رو‌شروع بکنیم؟
اقلا باید بدونیم که حداقل یا کف درخواستمون چیه.
«می‌شه من چند روز دیرتر شروع کنم؟»، یا «من دیدم رنج حقوق بالاتر هست، می‌شه حقوقم رو بالاتر ببرید» درخواست‌های قوی نیستند.
«من خیلی علاقه دارم هر چه زودتر شروع کنم، متاسفانه کورسی ثبت‌نام کردم که سه هفته دیگه تموم می‌شه. اگر می‌شه روز فلان به جای روز فلان من شروع کنم، خیلی متمرکزتر و با انرژی بالاتری می‌توانم کارم رو‌شروع‌بکنم» درخواست قوی‌تری هست.
—————
دوم. انعطاف‌پذیر باشیم.
دانستن دقیق هدف به معنی این نیست که نمی‌تونیم نظر یا هدفمون رو بعد از شورع مذاکره، یا در حینش، عوض بکنیم. اتفاقا، ممکنه در حین مذاکره راهکارها یا نکات جدیدی روشن بشن که نظر ما رو عوض بکنن، و هیچ اشکالی نداره که نظرمون رو بر حسب این نکات جدید عوض بکنیم.
مثلا شرکت ممکنه بگه من الان نمی‌تونم تاریخ شروع شما رو ۲ هفته عقب بندازم، چون یک پروژه بزرگ در آستانه شروعه، ولی مارچ سال آینده می‌تونی ۴ هفته آف بگیری با حقوق — آیا شما آماده هستید به این جواب بدید؟
پس باید، در هر مرحله از مذاکره، هدفمون حداقل برای خودمون روشن باشه.
—————
سوم. انتخاب هدفی که در محدوده ممکنات باشه
این‌جا تحقیق و ریسرچ خیلی مهمه. مثلا اگر می‌خواهید برای شغل جدید چونه بزنید، ممکنه بتونید حقوقتون رو ۳ تا ۵٪ بالا ببرید، ولی امکان نداره (اگر شرکت بزرگ یا حتی متوسط هست) درصد مچ 401(k) رو بالا ببرید. چون اولی رنج داره، ولی دومی پالیسی شرکته که برای همه یکسان.
یا مثلا در شرکت‌های بزرگ تعداد روزهای PTO برای هر رده شغلی کاملا مشخص و بر حسب پالیسیه. اون‌جا اگر روزهای بیشتری می‌خواهین، بهتره روی عقب انداختن تاریخ شروع مذاکره کنید (که در محدوده‌ی ممکناته) تا روی بیشتر کردن روزهای PTO (که بر حسب پالیسی یکسان هست برای همه).
—————
چهارم. همیشه به Leverage فکر کنیم.
یکی از مهم‌ترین فاکتورها در هر مذاکره‌ای leverage, یا در واقع میزان قدرت شماست.
همیشه قبل از شروع هر مذاکره در مورد میزان قدرتتون واقع‌بین باشین، و سعی کنید تا حد ممکن بالاترش ببرید.
مثلا، اگر می‌خواهید درخواست اضافه حقوق کنید، اگر آلردی از شرکت دیگری آفر دارید با اون حقوق بالاتر، خب هم اعتماد به نفستون در بیان درخواستتون بالاتر هست، و هم leverage بیشتری دارید؛ شرکت می‌دونه که اگر جواب منفی بده شما فرداش ممکنه برید — تا اینکه بدونه شما آفر دیگری ندارید و مثلا چندین ماه طول می‌کشه تا بخواهید برید.
حتی اگر آفر از جایی ندارید، ولی نتوورکر خوبی هستید و کلی کانکشن دارید، باز قدرت مذاکره‌تون بیشتره از کسی که این‌ها رو نداره، و درخواستش رو شل و ول و با ترس از دست دادن کار بیان می‌کنه.
—————
پنجم. هر چی حامی و متحد بیشتری داشته باشید، قدرت مذاکره‌تون بالاتر می‌ره.
شما اگر فرد بانفوذی هستید سر کار، قطعا درخواستتون قوی‌تر هست از کسی که حامی و متحدان کمتری داره.
مثلا یکی از تاکتیک‌های خوب برای درخواست پروموشن دادن اینه که قبل از ارایه درخواست، در طول زمانی، با هم‌رده‌ای‌ها و حتی افراد بالاتر از منجرتون در دپارتمان‌های مختلف که باهاشون کار می‌کنید ارتباطات قوی برقرار کنید و بهشون منتقل کنید نیاز شرکت به ترفیع دادن به شما رو؛ که وقتی این ۶ ماه بعد در جلسه مدیران مطرح شد، شما آلردی بدونید که ۶ تا yes مثلا شما تو این جلسه دارید.
—————
ششم. و این مهم‌ترین نصیحتی بود که منتوری بهم داد: «میزان درآمدت رو بر‌حسب قوس کامل زندگی کاریت بسنج، نه بر‌حسب درآمد امسال نسبت به پارسال یا سال دیگه.»
منظورش این بود که من شغلی رو که اون موقع پول کمتری می‌داد رو قبول کنم، نه شغلی که پول بیشتری می‌داد، چون شغل اولی درهایی رو برای من باز می‌کرد که درآمدشون چندین برابر میزان حقوق کمتر اون موقع‌اش بود.
قشنگ یادمه، گفت: «قیمت این چند ده هزار دلار بیشتری که تو الان می‌خوای به دست بیاری، ممکنه چند میلیون دلار بشه در طول ۳۰ سال زندگی کاریت.»
“Consider your income not just this year, but over the arch of your career.”
هر شرکتی چیز خاص خودش رو برای عرضه داره: یکی اسمش تو رز‌مه‌تون عالیه؛ یکی شما رو می‌فرسته مدرسه مجانی؛ یکی work life balance می‌ده؛ و یکی هم در اون لحظه خاص پول بیشتری می‌ده.
بدونید کجا هستید، و بدونید چی می‌خواهید، و موفقیت خودش میاد پیشتون. موفق باشید
Comentários