مشکل اصلی کمبود وقت نیست. مشکل اصلی کمبود اولویت است.

"الان وقت ندارم."

"بعدا!"

"بذار این تموم شه، بعد!"

"اگه بیشتر وقت داشتم، حتما دوست داشتم [_] رو انجام بدم."

----------

واضح و مسلمه، که وقت ما محدوده.

مسلمه، که اگر می‌تونستیم، دوست داشتیم بیشتر وقت داشته باشیم.

ولی، اگر هر روز هم، به جای ۲۴ ساعت، مثلا ۸۰ ساعت می‌بود، باز هم کار‌هایی می‌بود که دوست داشتیم براشون وقت بیشتری می‌داشتیم.

بنابراین، "وقت کافی نداشتن" مساله اصلی نیست -- از دست ما هم به هر حال خارجه.

خیلی اوقات هم بهانه‌ای هست که با خودمون صادق نباشیم؛ رو‌راست نباشیم؛ چوب زیر بغلی‌است که نخواستن، ترس، یا نتوانستن خودمون رو تقصیر‌ش بندازیم.

----------

مشکل اصلی کمبود وقت نیست.

مشکل اصلی کمبود اولویت است.

----------

باید، باید، باید برای چیز‌هایی که برامون، برای آینده‌مون، مهم هستند وقت درست کنیم.

در حیطه‌ی کاری، این کار رو نکردن منجر به این می‌شه که اکثر ساعت‌های کاریمون رو صرف کارهای روزمره می‌کنیم؛ و وقت کافی برای سرمایه‌گذاری روی آیندهٔ خودمون نمی‌گذاریم.

وقت کافی روی پرسونال برندینگ، روی لیدرشیپ ترینینگ، منجمنت ترینینگ، پابلیک اسپیکینگ، نتورکینگ، نمی‌گذاریم. (روی هم رفته این مجموعه رو "career development" می‌نامم.)

روز‌ها و سال‌های سال از وقت و عمر و جونمون رو می‌گذاریم سر کاری، و وقتی ازش خارج می‌شویم چیز زیادی برای توشهٔ career خودمون نداریم.

--------

در حالی که سرمایه‌گذاری وقت عین سرمایه‌گذاری پول هست.

اگر امروز $۵۰ save کنید، چند سال دیگه پولتون چند برابر می‌شه. ولی اگر امروز همهٔ $۵۰ تون رو خرج کنید، چند سال دیگه پولی ندارید.

وقت هم همین‌جوره: اگر این ماه ۵ ساعت وقت صرف career development خودتون بکنید، چند سال دیگه این چند برابر می‌شه.

--------

چند تکنیک برای این که career development خودتون رو اولویت‌بندی کنید، و غرق در کار‌های روزمره نشید:

- همیشه، همیشه، همیشه یادتون باشه که career development سرمایه‌گذاری روی آینده‌تونه.

- اگر ورکشاپ یا ترینینگ ثبت‌نام کردید، و کسی میتینگ کاری روش schedule کرد، این اولویت‌بندی یادتون باشه، و میتینگ کاری رو جا به جا کنید (نه اینکه ورکشاپ یا ترینینگ رو نرید چون "کار دارید.").

- با همکارها و رییستون مرتب communicate کنید که این موضوعات برای شما مهم هستند. هیچ رییس خوبی نه تنها بدش نمی‌یاد، بلکه خوشحال هم می‌شه.

- برای سال خود برنامه بنویسید. ۳ یا ۵ چیزی که می خواهید چیست؟

- برای مردها و پدرهای گروه: همیشه یادمون باشه چه مقدار فشار مضاعفی روی خانم‌ها و مادران هست؛ چه از بعد تبعیض، چه از بعد فشارهای آشکار و پنهان مادری (از نوسان‌های ماهیانه گرفته تا بارداری و زایمان و شیر‌دهی و توقعات جامعه و خانواده). تعیین اولویت ها یک تلاش گروهی است. در بسیاری از خانواده‌ها، پدران می‌توانند مراقبت از کودکان و کارهای خانه را بیشتر در اولویت قرار دهند تا جایی برای مادران فراهم شود تا شغل را بیشتر در اولویت قرار دهند.

----------

مشکل اصلی کمبود وقت نیست.

مشکل اصلی کمبود اولویت است.